Sedmoro likovnih umetnika izlagalo je svoje radove na trgovima, šetalištima, pred školama – za radnike, đake, slučajne prolaznike i ljubitelje slikarstva u šest komuna bivšeg zaječarskog sreza. Od 3. do 10. juna građani Kartaša, Kladova, Negotina, Zaječara, Bora, Boljevca i Knjaževca imali su nesvakidašnju priliku da pogledaju slike Danice Antić, Todora Stevanovića, Petra Mladenovića, Radislava Trkulje, Milića Stankovića, Halila Tikveše i Zdravka Vajagića, da se rukuju i popričaju sa umetnicima, da iz ustiju autora čuju stihove Vite Markovića i Adama Puslojića, da zatraže objašnjenje od likovnog kritičara Nade Radojević.

I upravo ta neposrednost i srdačnost uspostavljene između umetnika i poštovaoca njegovog dela, na nekonvencionalnom mestu njihovog susreta, omogućavale su razvijanje razgovora o slikarstvu i oko slikarstva, neuobičajenih u standardnim izložbenim prostorijama.

Stoga je i misija „Karavana slikara“ koji je pohodio naše gradove, pored prezentiranja ljubiteljima likovne umetnosti zaista vrednih dela mlade generacije stvaralaca, pre svega u premošćivanju nesporazuma, lakonskog otpora i neinsteresovanja koji prema modernoj umetnosti uopšte vlada kod prosečnog čoveka.

POETSKI TRENUCI TAČNO U PODNE

Tačno u podne mladi pesnici Vita Marković i Adam Puslojić govorili su, u zanosu, svoje stihove stotini školaraca na Trgu oslobođenja u Zaječaru – 6. juna. Učenici osnovnih i srednjih škola koji su se u to vreme zatekli na skeveru pod kestenovima i desetine radoznalih prolaznika sa zanosom su pratili reči koje nikad na taj način nisu slušali. „Karavan slikara“ je u svojoj misiji približavanja slikarstva i pesništva svakom građaninu u ovom gradu naišao na puno simpatija. Međutim, i nad ovim gostovanjem umetnika se, kao i često puta ranije, nadvila senka – neumešnog gostoprimstva. ✭